Nowal - forum mikronacji - wirtualnego państwa

[Edward Teague]

Oj chyba nie. Nisza, jest niszą, tylko robi się ciut obszerniejsza.

[karol]

Jednak nie, nisza spełnia warunki unikalności i rzadkiego występowania oraz sprawia trudność przez to, że jest nieznana! Poznana już niszą nie może być.

[Edward Teague]

Wtedy staje się czymś innym twoim zdaniem?

[karol]

Przestaje być niszą, staje się normalną areną.

[Edward Teague]

To delikatna granica, nisza z reguły nie przenosi się na normalne areny, tylko dalej egzystuje w swoim statusie, ale jest lepiej poznana.

[karol]

Chyba nie, lepiej poznana nie jest już niszą.

[Edward Teague]

Jest lepiej poznaną niszą, nie zmienia to jej statusu przeważnie!

[karol]

Czasami nie zmienia, pozostaje niszą dalej

[Edward Teague]

Masz na myśli mikronacje? No ale powiedz sam, czy nie mam racji pisząc o tym zawieszeniu ciągłym pomiędzy postami i aktywnością?!

[karol]

Owszem, to taka forma zawieszenia, nie ma na nią w istocie określenia, ale występuje.

[Edward Teague]

Teoria nie nadąża za praktyką, to widać.

[karol]

Aktywność jest coraz szerzej rozumianym stanem zaangażowania. Niektórzy do odpowiedzi potrzebują czas na przemyślenie tematu odpowiedzi. O tu masz klasyczny przykład, to nie jest łatwe wbrew pozorom, skoro ma mieć sens. Odpowiedź na odczepnego niczego nie załatwia.

[Edward Teague]

I obniża powagę wśród odbiorców dla odpowiadającego? To masz na myśli?

[karol]

Owszem! Bo to czysta prawda.

[Edward Teague]

No wiesz, ty sam podkreślasz czasami, że nie można być sto procent czasu poważnym, czasami trzeba uśmiechnąć się!

[karol]

Bo tak trzeba! Ale uśmiech nie musi być kretyński.

[Edward Teague]

Ach tak, pijesz do tego, że kretyn też uśmiech ma, ale dalej jest głupi!

[karol]

No ba!

[Edward Teague]

Kretyński uśmiech, no faktycznie, nawet do powiedzenia trafił.

[karol]

A jakże często jest maskowaniem!

[Edward Teague]

Lub objawem głupoty? Po czym poznać głupiego? Po śmiechu jego!

[karol]

To też. Ale dajmy spokój ułomnościom! Uśmiech odmładza człowieka, a pogodny, jest oznaką szczęścia.

[Edward Teague]

I pogody ducha, zgadzam się, uśmiech to uśmiech!

[karol]

I ta konkluzja podoba mi się najbardziej, a nie wyśmiewać mnie za to, że z "uśmiechniętych" jestem

[Edward Teague]

Ha ha, politycznie, to robią z was kretynów A do tego podskakujecie tam, gdzie nie należy.

[karol]

Oj tam, oj tam, Sikorskiemu coś się pomyliło!

[Edward Teague]

Taa, PDT też

[karol]

No cóż

[Edward Teague]

Do tego te stalinowskie metody pracy organów ścigania i mamy jedną nieboszczkę! Wasz czas właśnie mija.

[karol]

Oj tam, przypadek zwykły! Przesadzasz Edwardzie!